Εκδρομή στα Ιεροσόλυμα με την Μητρόπολη Πρεβέζης

Στα τέλη του Γενάρη ξεκινήσαμε για την εκδρομή μας στα Ιεροσόλυμα, με την αγαπημένη μας Μητρόπολη Πρεβέζης. Ιδιαίτερη χαρά και ευλογία, ήταν η παρουσία του Ποιμενάρχου Πρεβέζης κ.κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος με ιδιαίτερη κατάνυξη τέλεσε τον αγιασμό τον υδάτων στον Ιορδάνη ποταμό αλλά και προεξήρχε στην αγρυπνία εντός του Ναού της Αναστάσεως.

Προς τα Ιεροσόλυμα

Ξεκινήσαμε για τα Ιεροσόλυμα από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, με το γκρουπ μας από την Πρέβεζα στις 17.00 (ώρα Ελλάδος). Όταν φτάσαμε στις 19.00 η ώρα περίπου, προλάβαμε να δούμε λίγο το απογευματινό Τελ Αβιβ, το οποίο εκείνη την ώρα άρχισε σιγά σιγά να ζωντανεύει. Κατευθυνόμασταν προς το ξενοδοχείο μας, το Sheperds House στην γραφική Βηθλεέμ, όπου και θα ξεκουραζόμασταν. Αύριο μας περίμενε μεγάλη μέρα αφού θα επισκεπτόμασταν μια πληθώρα προσκυνημάτων, με πρώτο και σημαντικότερο την Μονή Αγίου Σάββα στην έρημο της Ιουδαίας…

Μονή Αγίου Σάββα

Η Μονή Αγίου Σάββα ξεχωρίζει μέσα στην έρημο, αφού μοιάζει με καστρομονάστηρο, παρόμοιο με την Αγία Αικατερίνη του Σινά. Έλαβε το όνομα της από τον θαυματουργό ιδρυτή της, ο οποίος το 478 έβαλε τα θεμέλια της αναχωρητικής ζωής, που έδωσε στην Ορθόδοξη πίστη πλειάδα Αγίων και Μαρτύρων. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, οι φονευθέντες Αββάδες της τότε Λαύρας, και φυσικά ο Άγιος Σάββας ήταν μόνο μερικά από τα «μυρίπνοα άνθη της ερήμου» που τιμώνται μέχρι σήμερα, από την Εκκλησία μας.

Μέχρι σήμερα η Μονή του Αγίου Σάββα λειτουργεί ως Άβατο· παρ’ όλα αυτά ένας εντεταλμένος Ιερομόναχος θα βγει από την κεντρική θύρα της Μονής, για να δώσει στον κόσμο που περιμένει να προσκυνήσει τμήματα πολλών Αγίων Λειψάνων. Θα λύσει απορίες και φυσικά θα αναφέρει την ιστορία της Λαύρας και τον βίο του θαυματουργού ιδρυτή της. Εντός του χώρου, το οποίο αποτελείται από πέτρα και πολλά λιθόστρωτα πεζούλια, ξεχωρίζει η κεντρική εκκλησία η οποία είναι αφιερωμένη στην Παναγία.

Εκεί φυλάσεται και το άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Σάββα, ενώ παράλληλα είναι και το Κυριακό της Μονής -ο χώρος δηλαδή όπου τελείται η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Εκτός από αυτό η Μονή διαθέτει αρκετά ακόμη παρεκκλήσια. Ένα από αυτά, χτισμένο εντός ενός σπηλαίου, είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Το παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωακείμ και Άννης, του Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού, επίσης χτισμένα σε χώρους όπου πριν ασκήτευαν Όσιοι μοναχοί. Σε ένα μικρό παρεκκλήσι διατηρείται μέχρι τις ημέρες μας ο τάφος του Αγίου Σάββα. Όλα έχουν κάτι το αγιασμένο στα Ιεροσόλυμα!

Λόφος Σιών

Αμέσως μετά, μεταφορά με τον πούλμαν μας στον Λόφο Σιών· την καρδιά της Παλαιάς Πόλης, στα Ιεροσόλυμα. Για όσους έχουν επισκεφτεί ξανά τα Ιεροσόλυμα, ο λόφος Σιών δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εκεί βρίσκεται η οικία του «ηγαπημένου μαθητή» του Χριστού Ιωάννη. Εκεί βρίσκεται το Υπερώων όπου την ημέρα της Πεντηκοστής «εν είδει γλωσσών» κατήλθε το Άγιον Πνεύμα, που μεταποίησε τους αλιείς σε κήρυκες και διδασκάλους του Ευαγγελίου. Από εκεί επίσης διέρχεται η περιώνυμος «Via Dolorosa» -η Οδός του Μαρτυρίου. 14 στάσεις, βήμα προς βήμα αναβιώνουν τα Πάθη του Χριστού με κορύφωση τον Γολγοθά και την Ανάσταση.

Και μιας και είπαμε Ανάσταση….Εκεί βρίσκεται ο Ναός της Αναστάσεως, το Παγκόσμιο Προσκύνημα, που φυλάσσει εντός του τον Πανάγιο Τάφο!

Το πρώτο προσκύνημα, με το που εισέρχεται κανείς στον ναό της Αναστάσεως, είναι η Πλάκα της Αποκαθηλώσεως. Αυτή, αποτελείται από μια μεγάλη Πλάκα πάνω στην οποία, ο Ιωσήφ εκ Αριμαθαίας τοποθέτησε το σώμα του Ιησού μετά την Σταύρωση. Από πάνω της κρέμονται τα καντήλια κοινής συμβολής από Ορθοδόξους, Κόπτες και Αρμένιους. Περιμένοντας την σειρά μας και αφού προσκυνήσαμε, μας έκανε εντύπωση η λεπτή ευωδία που ανέδυε η Πλάκα. Όλων ο νους πήγε στην Μαρία την Μαγδαληνή και την μετάνοια της, όταν έπλυνε τα πόδια του Κυρίου με Μύρο.

Γάμος της Κανά, ημέρα 2η

Αφήναμε πλέον τα Ιεροσόλυμα και κατευθυνόμασταν προς το βόρειο Ισραήλ και το προσκύνημα της Κανά. Όλοι γνωρίζουν το πρώτο θαύμα αυτό του Ιησού στον γάμο της Κανά, όταν μετά από την μεσιτεία της Παναγίας ο Χριστός ευλόγησε τις λίθινες υδρίες, που είχαν μείνει από κρασί. Όταν ο αρχιτρίκλινος (ο υπεύθυνος για το συμπόσιο στην αρχαιότητα) δοκίμασε τον νέο αυτό οίνο, είπε στον γαμπρό: “κάθε άνθρωπος που κάνει τραπέζι βάζει, σύμφωνα με την συνήθεια που υπάρχει, πρώτα το καλό κρασί και όταν οι άνθρωποι πιουν μέχρι μέθης, τότε προσφέρει το κατώτερο. Συ όμως εφύλαξες το εκλεκτό κρασί έως αυτήν την στιγμή”.  Οι λίθινες αυτές υδρίες διασώζονται έως σήμερα ενώ προσφέρεται και ντόπιο κόκκινο κρασί, εις ανάμνηση του θαύματος.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τον ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ναζαρέτ.

«Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου!» Με αυτό τον αρχαγγελικό χαιρετισμό χαιρέτησε την μικρή Μαριάμ ο αρχηγός των ασωμάτων δυνάμεων Γαβριήλ, και παράλληλα την εισήγαγε σε ένα μυστήριο: αυτό της ενανθρωπήσεως του Ιησού, αφού η ίδια θα γινόταν η «κλίμαξ δι’ ης κατέβη ο Θεός», η Αειπάρθενος Μητέρα του Χριστού. Εντός του μικρού ναού διατηρείται το ακριβές σημείο της συνομιλίας της Παναγίας μας, με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Όρος Θαβώρ και την λίμνη Τιβεριάδα -δυο από τα προσκυνήματα, που προσπαθούμε να περιλαμβάνουμε σε κάθε μας εκδρομή στα Ιεροσόλυμα. Όταν πλέον άρχισε να σουρουπώνει, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής έχοντας περάσει μια μέρα γεμάτη από ευλογίες!

Τάφος Αγίου Λαζάρου

Μετά την πρωινή έγερση στις 6.00, αναχωρήσαμε νωρίς νωρίς για ένα ιδιαίτερο προσκύνημα. Ο τάφος του Αγίου Λαζάρου, σαν άλλη τρωγλοδυτική κατοικία, κατεβαίνει δύο ή και τρεις ορόφους κάτω από την γη. Εκεί τέθηκε ο «τετραήμερος και φίλος του Χριστού» Λάζαρος. Η ανάσταση του ήταν το μεγαλύτερο ίσως θαύμα, από αυτά που επιτέλεσε ο Κύριος, καθ’ όλη την διάρκεια της επίγειας πορείας του. Μάλιστα, λένε πως από τα όσα αντίκρισε στον Άδη δεν ξαναχαμογέλασε ποτέ. Μόνο μειδίασε κάποτε ελαφρώς, όταν είδε κάποιον άνθρωπο σε μια αγορά να κλέβει ένα αγγείο. Μάλιστα είπε: «ο πηλός κλέβει τον πηλό…»

Κάπου εκεί στην Βηθανία συναντήσαμε και την καμήλα της φωτογραφίας. Έμοιαζε ευχαριστημένη που τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς (βλ. δεξιά) έχουν κάνει το έργο της…ελαφρύτερο. Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι χαρακτηριστική!

Μονή Μάρθας και Μαρίας

Ήταν η 3η ημέρα πλέον στους Αγίους Τόπους. Μετά τον τάφο του Αγ. Λαζάρου, σειρά είχε η γειτονική μονή της Μάρθας και Μαρίας. Στο μοναστήρι αυτό, οι λιγοστές μοναχές διακονούν με πολύ ζήλο το Αγιοταφικό αυτό, προσκύνημα. Προστάτες της μονής, είναι φυσικά ο Άγιος Λάζαρος αλλά και ο μακαριστός Γέροντας Θεοδόσιος, πνευματικός  και διακονητής της εν λόγω μονής για πολλά έτη.

Ο Γέροντας Θεοδόσιος άφησε αγαθή μνήμη· οσίου πατρός!

Τον συνέδεε στενή φιλία με τον Βασιλιά της Ιορδανίας Αβδουλάχ τον Α΄, ο οποίος τον θαύμαζε για την ευστροφία και σύνεση του. Σε μια από τις συναντήσεις του με τον Γέροντα, ο βασιλιάς της Ιορδανίας δέχτηκε δολοφονική επίθεση. Σύντομα, έπεσε νεκρός στα χέρια των φρουρών του. Ο Γέροντας Θεοδόσιος με αυτοθυσία πήρε τον νεαρό εγγονό του βασιλιά (που έτυχε να τον συνοδεύει εκείνη την ημέρα) και έτρεξε προς τον Ναό της Αναστάσεως, όπου έδωσε την παραγγελία να κλείσουν οι θύρες του.

Σε λίγο ο μουσουλμανικός όχλος από το Τέμενος του Ομάρ (το σημείο όπου πραγματοποιήθηκε η επίθεση) άρχισε να καταστρέφει και να λεηλατεί τα πάντα, εντός της Αγίας Πόλεως. Παρ’ όλα αυτά, θαυματουργικά και με την άμεση παρέμβαση του γέροντα, ο μικρός Χουσείν σώθηκε και μάλιστα κυβέρνησε με την σειρά του την Ιορδανία.

Αυτό, ήταν μόνο ένα από τα αναρίθμητα περιστατικά που δείχνουν την αρετή του Γέροντος Θεοδοσίου. Ευρισκόμενος ενώπιον του τάφου του, ο Σεβασμιώτατος Πρεβέζης κ.κ. Χρυσόστομος, επιτέλεσε τρισάγιο τη παρουσία ευλαβών ενοριτών της ίδιας Μητροπόλεως. Ήταν μια πολύ κατανυκτική στιγμή.

Μονή Αγ. Γεωργίου (Χοζεβά)

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε την μονή Αγίου Γεωργίου Χοζεβά, η οποία τιμάται στην Παναγία. Η τοποθεσία στην οποία βρίσκεται είναι κυριολεκτικά απαράκλητη, αφού σε έκταση αρκετών χιλιομέτρων βλέπεις μόνο σπήλαια, τα οποία στην αρχαιότητα φιλοξένησαν πολλές θεόφιλες ψυχές. Εκεί κατοίκησε κάποτε και ο Θεοπάτορας Ιωακείμ. Μερόνυχτα ολόκληρα, εντός ενός σπηλαίου, παρακαλούσε με δάκρυα ο Θεός να χαρίσει σε αυτόν και την σύζυγό του Άννα ένα παιδί. Όπερ και έγινε.

Στο ίδιο σπήλαιο, στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, έζησε ο Προφήτης Ηλίας τρεφόμενος από ένα κοράκι (910 π.Χ.). Έφτασε εδώ καταδιωγμένος από τον βασιλιά Αχαάβ και την ειδωλολάτριδα σύζυγό του Ιζάβελ. Ακριβώς κάτω από το σπήλαιο περνάει ένας ποταμός, με αρκετό νερό. Όταν όμως στα χρόνια του Προφήτου Ηλιού η ανομβρία επέφερε την ξηρασία σε ολόκληρη την περιοχή, ο Προφήτης κατ’ εντολή του Θεού αναχώρησε για τα Σάρεπτα της Σιδωνίας. Το Σπήλαιο αυτό είναι σήμερα προσβάσιμο και διαθέσιμο για όποιον θέλει να το επισκεφτεί!

Αν επισκεφτείτε το Χοζεβά, θα εντυπωσιαστείτε από τον μικρό και ταυτόχρονα, κατανυκτικό ναό του. Στις τοιχογραφίες απεικονίζονται Άγιοι, οι περισσότεροι από την ευρύτερη περιοχή των Ιεροσολύμων και της Ιουδαίας, σε καθαρά βυζαντινή τεχνοτροπία. Ο Άγιος Ιλαρίων, ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης, είναι δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα που διακρίνονται στην φωτό που ακολουθεί.

Ο ναός εξακολουθεί να τιμάται μέχρι τις ημέρες μας επ’ ονόματι της Υπεραγίας Θεοτόκου της εν Χοζεβά. Μάλιστα, το 1875  ανακαινίστηκε από το μοναχό Καλλίνικο Βαράκλα τον Αγιοταφίτη, ο οποίος καταγόταν από τα Αλάτσατα της Μικράς Ασίας.

Info: Εάν επισκεφτείτε το Χοζεβά αξίζει επίσης να δείτε, το κοιμητήριο της Μονής. Αυτό ανακαλύφτηκε το 1880 και περιέχει πολλά άγια λείψανα. Σε απόσταση 40 μ. πάνω από το κοιμητήριο, βρίσκεται επίσης ένα σπήλαιο με την μικρή και αρχαία εκκλησία της Αγίας Άννης. Αξίζει να δείτε την αγιογραφία με το ζαρκάδι, το οποίο πάνω στο βουνό τρώει κρίνα -μια εικόνα καθαρά συμβολική για της Παναγία μας.

Ιορδάνης ποταμός

Ο Ιορδάνης ποταμός είναι το «σήμα κατατεθέν» των Αγίων Τόπων. Για το κάθε προσκυνητή, που επισκέπτονταν αυτά τα Άγια Μέρη στο παρελθόν, δεν θα μπορούσε να λάβει το τιμητικό τίτλο του «Χατζή» αν πρώτα δεν λάβαινε το συμβολικό βάπτισμα, στον Ιορδάνη Ποταμό. Έτσι και εμείς, κατευθυνθήκαμε σε αυτό το Άγιο μέρος, για να λάβουμε και εμείς τον ίδιο τίτλο.

Τα νερά του Ιορδάνη είχαν «φουσκώσει» και ανεξάντλητα κυλούσαν από μπροστά μας. Ήταν η ώρα μιας ακόμη Αρχιερατικής ευχής. Ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τον Αγιασμό και όλοι ασπαστήκαμε τον σταυρό, που κρατούσε στα χέρια του.

Στα ίδια νερά, πριν 2.000 χρόνια, βαπτίστηκε ο ίδιος ο Κύριος από τα χέρια του Ιωάννη του Βαπτιστή. Το Άγιο Πνεύμα κατήλθε στο κεφάλι Του με την μορφή λευκού περιστεριού. Το ίδιο Πνεύμα νιώσαμε και εμείς να μας επισκέπτεται, από την ευλογία που είχαμε στην συνέχεια του ταξιδιού!

Σαραντάριο Όρος

Ύστερα από μια σύντομη επίσκεψη στην μονή του Αγ. Γερασίμου του Ιορδανίτη, κατευθυνθήκαμε στην Μονή του Πειρασμού -το Σαραντάριο Όρος. Σύμφωνα με τις Γραφές, εκεί δέχτηκε ο Κύριος τον τριπλό πειρασμό από τον διάβολο· όταν πείνασε και του προσέφερε ψωμί, όταν τον ανέβασε και τον προκάλεσε να πέσει κάτω από την στέγη του ναού, για να αποδείξει ότι είναι ο Υιός του Θεού. Όταν του παρουσίασε όλη την μάταια εξουσία του κόσμου και του είπε: «όλα αυτά θα σου δώσω αν πέσεις να με προσκυνήσεις…»

«Ύπαγε οπίσω μου Σατανά!» απάντησε ο Χριστός και ο πειρασμός έγινε άφαντος. Η Μονή βρίσκεται στο ακριβές σημείο όπου συντελέστηκε αυτός ο τριπλός πειρασμός του Χριστού. Μάλιστα, η πέτρα στην οποία ο Κύριος προσευχόταν επί ένα 40ήμερο διατηρείται έως σήμερα, και αναδύει άρρητο ευωδία. Η διαδρομή έως εκεί μπορεί να γίνει φυσικά με τα πόδια, αν και πολλοί (όπως και εμείς) προτιμούν το τελεφερίκ! Αυτό, προσφέρει μια μοναδική άποψη της Ιουδαϊκής Γης που είναι δύσκολο να συναντήσεις αλλού!

Ιεριχώ

Γειτονικά βρίσκεται η Ιεριχώ, η οποία αποτελεί το χαμηλότερο σημείο του πλανήτη μας με μόνιμους κατοίκους. Συγκεκριμένα, βρίσκεται 260 μ. κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, στα 16 χλμ. περίπου βορείως της Νεκράς θάλασσας. Πήγαμε, και γενικά συναντήσαμε ένα ιδιαίτερο τροπικό κλίμα που δεν συναντάται πουθενά αλλού στον κόσμο!

Η πρώτη μας στάση έγινε στην μονή του Προφήτου Ελισσαίου, ο οποίος μεταποίησε τα αλμυρά, μη πόσιμα ύδατα της πόλης σε πόσιμα. Από αυτό το νερό, από ένα θαύμα της Παλαιάς Διαθήκης, πίνουν μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Ιεριχούς νερό. Εντός του προαυλίου χώρου της μονής, σώζεται και η συκομορέα του Ζακχαίου. Η ευαγγελική περικοπή είναι γνωστή: «Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι, σήμερον γαρ εν τω οίκω σου δει με μείναι…»

Με αυτά τα λόγια ο Χριστός χαιρέτησε τον Ζακχαίο, τον οποίο είχε δει χιλιόμετρα πριν. Η μετάνοια του ήταν ήδη γνωστή για τον Θεό, ο οποίος έπειτα δείπνησε στο σπίτι του. Πριν αναχωρήσει είπε για τον Ζακχαίο: «σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτω εγένετο» (Λουκ. ι θ΄9). Μέχρι της ημέρες μας διατηρείται η συκομορέα, στην οποία ο Ζακχαίος ως κοντύτερος, ανέβηκε για να δει τον Χριστό. Η αγιογραφία και τα λόγια της Ευαγγελικής περικοπής που την συνοδεύουν, μνημονεύουν το γεγονός.

Μετά από μια σύντομη επίσκεψη στην Μονή του Προφήτη Ελισσαίου, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας. Πλούσια και αυτή η ημέρα, από δραστηριότητες και θεάματα, πρωτόγνωρα για τους περισσότερους. Όμως δεν είχαμε τελειώσει ακόμη! Στη συνέχεια οι περισσότεροι μετέβησαν στον Ναό της Αγίας Αναστάσεως. Η καθιερωμένη αγρυπνία είχε αρχίσει και ο Μητροπολίτης μας κ.κ. Χρυσόστομος, ήταν ένας από τους προεξάρχοντες, εκείνη την βραδιά, στο σημαντικότερο Ναό της Ορθοδοξίας! Η φωτό που ακολουθεί είναι από αυτή την αγρυπνία.

Συνέχεια της εκδρομής

Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε πολλά και μοναδικά προσκυνήματα. Τις Ιερές μονές Τιμίου Σταυρού και Συμεών του Θεοδόχου στο Καταμόνας, την μονή Τιμίου Προδρόμου, όπου γεννήθηκε ο Τίμιος Πρόδρομος. Κάπου στο μεσημέρι μεταβήκαμε στο μέρος όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Η Βηθλεέμ και η Βασιλική της Γεννήσεως, είναι ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων, με μια ιστορία που ξεκινάει ακριβώς με την Γέννηση του Χριστού, αφού εντός του ναού βρίσκεται το Ιερό σπήλαιο της Σπαργανώσεως.

Ο χώρος κατασκευάστηκε από την Αγία Ελένη τον 4ο αιώνα, όταν η ίδια μετέβη στους Αγίους Τόπους αναζητώντας τα ιερά προσκυνήματα. Σε κοντινή απόσταση βρισκόταν και το ξενοδοχείο μας. Μετά το δείπνο, με τα πόδια, επισκεφτήκαμε την γειτονική μονή των Ποιμένων -την μονή που είναι αφιερωμένη στους ταπεινούς βοσκούς, που πρωτοπροσκύνησαν τον Χριστό!

Με αυτά και άλλα πολλά, φτάσαμε στην τελευταία μας ημέρα διαμονής, στα αγαπημένα Ιεροσόλυμα!

Ιεροσόλυμα, ημέρα 6η

Αφού ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας, ετοιμαζόμασταν για επίσκεψη στα τελευταία προσκυνήματα των Αγίων Τόπων. Πρώτα πρώτα μεταβήκαμε στο όρος των Ελαιών. Εκεί, η πέτρα της Αγίας Πελαγίας ευωδίαζε. Όλοι προσκυνήσαμε και ευχαριστήσαμε από την καρδιά μας την Αγία για την επίσκεψη της. Επισκεφτήκαμε την Γεθσημανή και τον Τάφο της Παναγίας. Πήγαμε στο Πραιτώριο και βαδίσαμε την θρυλική Via Dolorosa. Ένα τελευταίο προσκύνημα στον Ναό της Αναστάσεως, και στην συνέχεια είχαμε λίγο ελεύθερο χρόνο, για μια βόλτα στην Παλαιά Πόλη -ώστε ο καθένας να πει το αντίο του στα Ιεροσόλυμα, με τον δικό του τρόπο.

Αν ενδιαφέρεστε για ψώνια στην Ιερουσαλήμ, κατά μήκος της οδού του Μαρτυρίου βρίσκονται πολλά μικρομάγαζα. Αυτά πουλάνε πολλά θρησκευτικά είδη αλλά και ethnik σουβενίρ, φτιαγμένα εξ ολοκλήρου στην Ανατολή. Οι περισσότεροι από εμάς κατευθύνθηκαν σε πολλά από αυτά τα μικρομάγαζα, για να κάνουν τα ψώνια τους.

Άλλοι δοκίμασαν φαλάφελ και χούμους -ντόπιες ανατολίτικες γεύσεις. Και άλλοι απλά προτίμησαν να ανακατευτούν με το πλήθος μέχρι και τις 15.00. Τότε ήταν που επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν μας με αναχώρηση για το αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ. Είχαμε αφήσει μια εκκρεμότητα όμως!

Τελευταίο σημαντικό προσκύνημα, ακριβώς δίπλα από το αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ, είναι ο Τάφος του Αγίου Γεωργίου στην Λύδδα, την αρχαία Διόπολη.

Κοντά σε αυτό βρίσκεται ο μαρμαροεπένδυτος ναός του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος δημιουργήθηκε το 1893 από την Αγιοταφική αδερφότητα, όταν και χτίστηκε το σχετικό ελληνορθόδοξο µοναστήρι. Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να αποχωρήσουμε χωρίς να προσκυνήσουμε το κενοτάφιο του «Τροπαιοφόρου» Αγίου μας!

Όταν λοιπόν έγινε και αυτό, με τις βαλίτσες γεμάτες σουβενίρ και την καρδιά μας να ξεχειλίζει από την ευλογία των Αγίων Τόπων, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής…

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ!