Το Troodos Travel σε μια προσκυνηματική εκδρομή στα Ιεροσόλυμα, με τον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων Ηλιούπολης!
Ήταν λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι, στις 7 Ιουνίου, όταν το γκρουπ από την ενορία των Αγίων Αναργύρων στην Ηλιούπολη έφτασε στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Έμενε μόνο ο απαραίτητος έλεγχος και σε λίγο το αεροπλάνο μας θα κατευθυνόταν στο Τελ Αβίβ.
Πράγματι, δεν πέρασε αρκετή ώρα όταν επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο και από κάτω μας, σιγά σιγά απομακρυνόταν η Ελλάδα…
Ήταν ακόμη απόγευμα όταν φτάσαμε στο Ισραήλ, περίπου 6.30. Το φως ακόμη ήταν αρκετό και έτσι είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε καλά την κοσμοπολίτικη αυτή πόλη, που συνδυάζει τόσο άριστα τον μοντέρνο τρόπο ζωής με την Οριεντάλ κουλτούρα και παράδοση. Έχει την φήμη της πόλης που “δεν κοιμάται ποτέ” και το διαπίστωνες εύκολα αυτό, αφού οι δρόμοι της ήταν κατακλυσμένοι από ανθρώπους κάθε ηλικίας, γεμάτους ζωή και ενέργεια.
Όμως είχε έρθει η ώρα να αναπληρώσουμε την δική μας ενέργεια! Φτάσαμε στο Sheperds House, το ξενοδοχείο μας, όπου θα μπορέσουμε να ξεκουραστούμε για την επόμενη ημέρα. Αν και το ταξίδι μας κούρασε λίγο, όλοι ήμασταν χαρούμενοι από την ευλογία των Αγίων Τόπων που μας συνόδευε παντού….
Το προσκύνημα μας ξεκινά!
Πρώτη επίσκεψη η Παλαιά πόλη και ο λόφος της Σιών. Επισκεφτήκαμε το σπίτι Ηγαπημένου Μαθητή του Χριστού, Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Στον ίδιο τόπο έζησε και η Παναγία μας μέχρι και την Κοίμηση της και ένιωθες μια ξεχωριστή ευλογία. Στη συνέχεια το Υπερώον…
Το Υπερώον σύμφωνα με την παράδοση άνηκε στην Μαρία, μητέρα του Ευαγγελιστού Μάρκου. Στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας, ο χώρος αυτός έχει ιδιαίτερη σημασία αφού σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων, εδώ έγινε η κάθοδος του Παναγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής.
Ακούσαμε πολλά ακόμη σχετικά με τον χώρο αυτό και στη συνέχεια ακολούθησε η…δικιά μας κάθοδος προς τον Ναό της Αναστάσεως!
Εκεί που νικήθηκε ο θάνατος
Κάποτε φτάσαμε και στο παγκόσμιο προσκύνημα των Χριστιανών, τον Ναό της Αναστάσεως, το μέρος όπου ο θάνατος νικήθηκε και ανέβλυσε η Ζωή! Μπήκαμε σιγά σιγά στο εσωτερικό του και, αν και οι περισσότεροι από μας έχουνε ξαναβρεθεί σε αυτά τα Άγια Μέρη όλοι νιώθαμε πως ήτανε η πρώτη φορά. Παντού έβλεπες Έλληνες, Ρώσους, Κινέζους -ανθρώπους από κάθε φυλή και χώρα που ζητούσαν λίγο να «αναπαυθούν» στον Άγιο αυτό χώρο.
Περιφερόμενοι εντός του Ναού της Αναστάσεως και μπροστά από την πλάκα της Αποκαθήλωσης «είδαμε» τις Μυροφόρες να μυρώνουν ξανά το σώμα του Ιησού.
Προσκυνήσαμε το σημείο της Σταύρωσης στον Φρικτό Γολγοθά και ξαναζήσαμε την εύρεση του Τιμίου Σταυρού, στο μικρό παρεκκλήσι. Το αποκορύφωμα όμως ήταν ο Πανάγιος Τάφος και να, τώρα βρισκόμασταν στην ουρά περιμένοντας υπομονετικά την σειρά μας.
Χάριν συντομίας μπαίναμε τρεις τρεις στον χώρο. Αφού εισήλθαμε γονατίσαμε μπροστά στην μεγάλη πλάκα που κάποτε φύλασσε το σώμα Του. Και μες το σκοτάδι, με την βοήθεια μερικών κεριών, διαβάσαμε το πιο ηχηρό μήνυμα που έχει ακουστεί ποτέ στην ανθρωπότητα…
«Χριστός Ανέστη!» έγραφε σε μια από τις εικόνες σε κεντρική θέση που έδειχνε τον Χριστό να βγάζει τον Αδάμ μέσα από τον Άδη. «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!» απαντούσαμε όλοι μυστικώς και ας μην ακούστηκε ποτέ δυνατά…
Στη συνέχεια ακολούθησαν μερικά ακόμη προσκυνήματα: ο “βράχος της αγωνίας”, Γεθσημανή , ο τόπος του λιθοβολισμού του Αγίου Στεφάνου. Όταν επιστρέψαμε στα ξενοδοχεία μας ήμασταν όλοι χορτασμένοι πνευματικά…ή μάλλον σχεδόν όλοι! Κάποιοι από το γκρουπ μας συμμετείχαν σε αγρυπνία του Παναγίου Τάφου, που διήρκεσε ως τις πρώτες πρωινές ώρες..
Στην έρημο της Ιορδανίας
Το προσκυνημάτικο μας ταξίδι συνεχιζόταν με αμείωτο το ενδιαφέρον, μιας και τώρα μεταφερόμασταν στην μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, του Θεοφόρου πατέρα της ερήμου που αγίασε και αγιάζει την γη ολόκληρη της Ιερουσαλήμ με την παρουσία του αφθάρτου λειψάνου του! Αλλά και η ίδια η μονή του Αγίου Σάββα σαν φάρος δίνει το παράδειγμα της σωστής μοναχικής ζωής, με την πλήρη αυταπάρνηση από τα εγκόσμια, την κακοπάθεια, την αγάπη για ευτέλεια, την ταπεινή παρουσία.
Φτάνοντας στο μοναστήρι, όλα σου μιλούσαν για την παρουσία του Θεού. Τα μακρινά αλλά τόσο κοντινά ασκηταριά στις σπηλιές, που τα αισθανόσουν τόσο οικεία που ήθελες να πετάξεις και να κρυφτείς μέσα σε αυτά, το μεγάλο και ταπεινό καθολικό της μονής, οι τρούλοι των ναών με τον μεγαλοπρεπή σταυρό στο κέντρο. Φτάνοντας έξω από την μονή, οι άντρες εισήλθαν στο εσωτερικό της ενώ οι γυναίκες -λόγω του αβάτου- περιμέναν τον εντεταλμένο ιερομόναχο να τους φέρει για προσκύνηση άγια λείψανα και να τους μιλήσει, για το ιστορικό της μονής.
Στη συνέχεια, μεταφερθήκαμε στο σημείο όπου γεννήθηκε ο Χριστός: στη Βηθλεέμ και το Σπήλαιο της Σπαργανώσεως. Διατηρείται μέχρι τις ημέρες μας το ακριβές σημείο της φάτνης, όπου ο Χριστός ξάπλωσε ως μικρό βρέφος. Αρκετά “ακοίμητα” καντήλια καίνε στο σημείο το οποίο είναι καλυμμένο με μάρμαρο, ενώ ένα ασημένιο αστέρι στο κέντρο, συμβολίζει το αστέρι των Τριών Μάγων.
Φυσικά προσκυνήσαμε και εντός του ναού της Γεννήσεως, το οποίο είναι το δεύτερο πιο σημαντικό προσκύνημα μετά τον Πανάγιο Τάφο.
Εκείνη την ημέρα είδαμε πολλά από τα μοναστήρια των Αγίων Τόπων…Επισκεφτήκαμε τις ιερές μονές του Τιμίου Σταυρού και Συμεών του Θεοδόχου στο Καταμόνας, όπου και ο τάφος του Αγίου, και την μονή του Τιμίου Προδρόμου στην Ορεινή, τον τόπο γενέτειρας του Τιμίου Προδρόμου. Τελευταίο προσκύνημα η Μονή των Ποιμένων και επιστροφή στο πανέμορφο ξενοδοχείο μας…
Φρέαρ του Ιακώβ – Κανά – Όρος Θαβώρ
Είναι η 4η ημέρα μας στους Αγίους Τόπους και κατευθυνόμασταν για την Σαμάρεια. Προορισμός μας το Φρέαρ του Ιακώβ, ένα από τα πιο αρχαία προσκυνήματα των Αγίων Τόπων.
Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Ιακώβ ήρθε στην πόλη Συχάμ της Σαμάρειας αγόρασε ένα κομμάτι γης. Λόγω του ότι οι περισσότερες πηγές ύδατος ήταν κατειλημμένες από τους γαιοκτήμονες της περιοχής, ο Ιακώβ έσκαψε αυτό το πηγάδι για τις αρδευτικές του ανάγκες. Το πηγάδι αυτό σήμερα φέρει το όνομα του.
Στον ίδιο τόπο επίσης συνομίλησε ο Χριστός με την Σαμαρείτιδα όπου της αποκάλυψε πως είχε πέντε άνδρες “και αυτός που έχεις τώρα, πάλι δεν είναι άντρας σου.” Η μεταστροφή της Σαμαρείτιδας ήταν αστραπιαία. Άρχισε να κυρήτει τον Χριστό σε σημείο που χαρακτηρίστηκε ισαπόστολος. Σήμερα το Φρέαρ του Ιακώβ περικλείεται εντός του περικαλλούς ναού της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος.
Στον τόπο συναντήσαμε τον φύλακα του προσκυνήματος π. Ιουστίνο. Μας μίλησε για τις δυσκολίες του προσκυνήματος και για τον προκάτοχο του Άγιο Φιλούμενο, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο στον χώρο. Μας έκανε εξαιρετική εντύπωση το δισκοπότηρο που κρατούσε στο χέρι του: όπως μας είπε, βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο στο Φρέαρ και περιέχει μεγάλο τμήμα από το μαρτυρικό αίμα του Αγίου Φιλουμένου. Προσκυνήσαμε τον χώρο αλλά και την λάρνακα που διατηρεί ολόσωμο, το λείψανο του Αγίου.
Κανά
Στη συνέχεια, μεταφερθήκαμε στο βόρειο Ισραήλ και την περιοχή της Κανά.
«Και τη ημέρα τη τρίτη, γάμος εγένετο εν Κανά της Γαλιλαίας, και ην η μήτηρ του Ιησού εκεί. εκλήθη δε και ο Ιησούς και οι μαθητές αυτού εις τον γάμον. και υστερήσαντος οίνου λέγει η μήτηρ του Ιησού προς αυτόν. οίνον ουκ έχουσι…»
Υπακούοντας στην Μητέρα Του ο Χριστός, προστάζει και έξι μεγάλες λίθινες υδρίες γεμίζουν με νερό. Φυσικά αυτό μεταποιήθηκε αμέσως σε κρασί! Ήταν δε τόσο εξαιρετικής ποιότητας αυτό το κρασί, ώστε οι καλεσμένοι μόλις το δοκίμασαν αναγκάστηκαν να ομολογήσουν πως «κάθε άνθρωπος που κάνει τραπέζι, βάζει πρώτα το καλό κρασί και όταν οι άνθρωποι πιουν μέχρι μέθης, τότε προσφέρει το κατώτερον. Συ όμως εφύλαξες το εκλεκτό κρασί μέχρι τώρα!» (Ιωάνν. 2,1 – 2,10)
Εξερχόμενοι από το ναό, μας προσφέρθηκε κρασί το οποίο ήταν επίσης εξαιρετικής ποιότητας αφού η Κανά φημίζεται για την ποικιλία των σταφυλιών και των κρασιών της. Εντός του χώρου φυλάσσονται ακόμη οι λίθρινες υδρίες του θαύματος…
Όρος Θαβώρ
Επόμενη στάση το Όρος Θαβώρ και ο τόπος που μεταμορφώθηκε ο Κύριος μας. Αποβιβαστήκαμε από τα λεωφορεία μας και περιμέναμε ανά ομάδες τα mini bus, αφού λόγω του μεγάλου όγκου των λεωφορείων είναι αδύνατη η πρόσβαση στο προσκύνημα.
Σύντομα βρεθήκαμε στον ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Αποτελεί ίσως, έναν από τους πιο κατανυκτικούς ναούς που προσκυνήσαμε στην Αγία γη! Ο χώρος που μεταμορφώθηκε ο Χριστός και τα «ιμάτια αυτού εγένοντο στίλβοντα, λευκά λίαν ως χιών» (Μαρκ. 9,3), βρίσκεται μέσα στο ιερό ενώ κάθε 6η Αυγούστου μια λευκή νεφέλη επισκιάζει τα πάντα σε ανάμνηση του γεγονότος.
Τιβεριάδα λίμνη
Σε σχετικά κοντινή απόσταση μεταφερθήκαμε στην λίμνη της Γαλιλαίας όπου πάνω στα κύματα της βάδισε ο Χριστός. Και επειδή ή ώρα ήταν περασμένη και οι περισσότεροι είχαμε πεινάσει, σε εστιατόριο παρακείμενο της λίμνης παραγγείλαμε το “Ψάρι του Πέτρου” (είδος ψαριού που σχετίζεται με τον Άγιο Πέτρο και το θαύμα της ανεύρεσης του δίδραχμου, σε ένα από αυτά βλ. Ματθ. 17,24). Είναι πεντανόστιμα και φρέσκα αφού ψαρεύονται στην λίμνη της Τιβεριάδος.
Χορτασμένοι λοιπόν από τα προσκυνήματα της ημέρας και φυσικά, από τις…Ανατολίτικες γεύσεις που δοκιμάσαμε στο δρόμο γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας.
Προσκυνημάτων …συνέχεια!
5η ημέρα στους Αγίους Τόπους και μεταφερόμασταν τώρα, στην περιοχή της Βηθανίας…Εκεί που μας περίμενε ένα θέαμα παράδοξο: Δύο ή τρεις ορόφους κάτω απο τη γη, με τη βοήθεια λαξευτών σκαλιών και μέσα από μικρές οπές καταλήξαμε στο τάφο του Αγίου Λαζάρου, του «τετραήμερου και φίλου του Χριστού». Και όταν λέμε τάφο αναφερόμαστε στον…πρώτο τάφο αφού ο Άγιος Λάζαρος ως γνωστό εκοιμήθει δυο φορές!
Αλλά και στην γειτονική μονή Μάρθας και Μαρίας πολύ ωφεληθήκαμε από το παράδειγμα των λιγοστών μοναζουσών όπου με πολύ κόπο εργάζονται για την συντήρηση και προστασία της Μονής. Εκτός από Μονή Μάρθας και Μαρίας αποκαλείται και «Προυπάντησης» αφού στο σημείο αυτό οι δυο αδερφές, υποδέχτηκαν τον Χριστό. Αποτελεί αρχαία Μονή, η οποία συστάθηκε και αναστυλώθηκε από τον Προηγούμενο Θεοδόσιο, χαρισματικό γέροντα με σημεία οσιακής βιοτής.
Μονή Χοτζεβά
Σειρά είχε τώρα η βαθύτερη έρημος.
Πορευόμενος προς την Μονή Χοτζεβά ένιωθες πως μπήκες για τα καλά στο Ανατολίτικο κλίμα. Ολόγυρα αντίκριζες μόνο έρημο και καμήλες, τα συμπαθητικά αυτά τετράποδα που ήταν το μόνο μέσο μετακίνησης μέσα στην καυτή άμμο.
Μόλις φτάσαμε στο Χοτζεβά, τα ίδια αυτά τετράποδα φιλότιμα μετέφεραν έως την μονή όποιον το ήθελε αφού συνεννοούταν πρώτα με τα αφεντικά τους, τους Βεδουίνους!
Έτσι κάποιοι προτίμησαν την εναλλακτική του…μεταφορικού μέσου, άλλοι προτίμησαν να περπατήσουν ως εκεί για να απολαύσουν καλύτερα το τοπίο αλλά όπως και να ‘χει, όταν συγκεντρωθήκαμε στην κορυφή μείναμε έκθαμβοι από την θέα! Από κάτω μας να περνάει το φαράγγι Αινών, ο τόπος που βάπτιζε ο Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος ενώ δεξιά και αριστερά έβλεπες πολλά σπήλαια όπου τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, ζούσαν ασκητές και αναχωρητές. Στην μονή του Χοζεβά βρίσκεται επίσης και το Σπήλαιο του Προφήτη Ηλία, εκεί όπου ο μεγάλος αυτός προφήτης έμεινε για μεγάλο διάστημα σιτιζόμενος από ένα κοράκι. Φυσικά δεν παραλείψαμε να το επισκεφτούμε!
Χατζήδες στον Ιορδάνη ποταμό!
Μετά από αυτά τα προσκυνήματα όλοι πλέον νιώσαμε έτοιμοι να γίνουμε και επίσημα πλέον, Χατζήδες, να λάβουμε δηλαδή τον τιμητικό αυτό τίτλο που συνόδευε παλαιότερα κάθε προσκυνητή των Αγίων Τόπων. Έτσι κατευθυνθήκαμε προς τον Ιορδάνη ποταμό για το συμβολικό βάπτισμα.
Η βάπτιση γίνεται στο ακριβές σημείο όπου και ο Χριστός βαπτίστηκε από τον Τίμιο Πρόδρομο. Για τη συμβολική βάπτιση αρκεί και μόνο να βάλεις τα πόδια σου στο νερό αλλά πάντα θα υπάρχουν και οι πιο τολμηροί, που θα φορέσουν την λευκή, συμβολική στολή και θα μπουν στα νερά του Ιορδάνη. Φυσικά μετά δεν παραλείψαμε να βγάλουμε μια αναμνηστική φωτογραφία στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού, αφού ήμασταν πια νεοφώτιστοι!
Στη Μονή του Αγ. Γερασίμου του Ιορδανίτη
Όλοι γνωρίζουν την αγιογραφία αυτού του ασκητή μοναχού που τον συνοδεύει ένα λιοντάρι!
Ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης εκάρη μοναχός στην έρημο του Ιορδάνου και από νωρίς φάνηκαν οι καρποί της θεοφιλής του ζωής. Θαυματουργούσε, με τον χαρισματικό του λόγο παρηγορούσε τους πιστούς και τόσο πολύ έγινε «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του Θεού» ώστε και η άλογη φύση υποτασσόταν σε αυτόν. Πιστός του σύντροφος και υπηρέτης ήταν ένα λιοντάρι το οποίο μετά την οσιακή του κοίμηση, εξέπνευσε πάνω από τον τάφο του.
Σήμερα στην μονή ηγούμενος είναι ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος ενώ τα τελευταία 15 χρόνια διακονεί την μονή και ο π. Κυριακός, από την Κύπρο. Αριστερά της Μονής βρίσκεται μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην φυγή στην Αίγυπτο. Είναι η σπηλιά όπου κατά την παράδοση φιλοξένησε την Παναγία, τον Ιωσήφ και το θείο βρέφος κατά την φυγή στην Αίγυπτο, όπου και θήλασε τον μικρό Χριστό. Στο εσωτερικό της μπορεί κανείς να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας.
Επίσκεψη στο μοναστήρι των πειρασμών -Σαραντάριο όρος
Το μοναστήρι αυτό βρίσκεται στο όρος Τζελέπ όπου ο Χριστός νηστεύοντας για 40 μερόνυχτα ύστερα πειράχτηκε από τον Σατανά. Μάλιστα εντός του ναού διατηρείται μέχρι σήμερα η Πέτρα στην οποία ο Χριστός γονάτιζε για να προσευχηθεί. Πολλές φορές την καλύπτει άρρητη ευωδία. Η μεταφορά γίνεται κυρίως με τελεφερίκ, όπου η θέα είναι μοναδική αφού ατενίζουμε από ψηλά τμήματα της Ιεριχώ. Στην παρακάτω φωτογραφία, σαν σε αετοφωλία, διακρίνεται πάνω στο Όρος η Μονή.
Ευχάριστο τελείωμα της ημέρας εκείνης, ήταν η επίσκεψη μας πόλη στην πόλη της Ιεριχώ. Επισκεφτήκαμε την μονή του Προφήτη Ελισσαίου και δεν παραλείψαμε να αγοράσουμε χουρμάδες, αφού είναι ένα τοπικό προιον γαι το οποίο φημίζεται η περιοχή…Και έτσι πέρασε η μέρα μας μέχρι και την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο!
Επιστροφή στην Αθήνα.
Η τελευταία μας μέρα στους Αγίους Τόπους ήταν αρκετά πιο ήρεμη σε σχέση με τις άλλες ημέρες. Νωρίς το πρωί της Τετάρτης σηκωθήκαμε, ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας και μεταφερθήκαμε στα Ιεροσόλυμα, για το τελευταίο μας προσκύνημα στην Παλαιά Πόλη. Εκεί, αφού ακολουθήσαμε την διαδρομή της Οδού του Μαρτυρίου και προσκυνήσαμε στον Πανάγιο Τάφο, ο καθένας έκανε την δικιά του ελεύθερη βόλτα μέσα στην πόλη. Άλλοι επέλεξαν να δοκιμάσουν ακόμη μια φορά τα Ανατολίτικα “Φαλάφελ” και να περιηγηθούν στα πετρόκτιστα μονοπάτια. Κάποιοι απλά ήπιαν τον καφέ τους σε μερικές από τις κοσμοπολίτικες πλατείες της Παλαιάς Πόλης.
Το μεσημέρι βρεθήκαμε να διασχίζουμε οδικώς τους δρόμους της Ιερουσαλήμ. Κάναμε μια στάση στη Μονή του Τιμίου σταυρού, τον τόπο από όπου προήλθε ο Σταυρός του Χριστού. Επίσης επισκεφτήκαμε τον τάφο του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου στη Λύδδα, μιας και βρίσκεται κοντά στο αεροδρόμιο του Μπεν Γκουριόν. Κάπως έτσι αποχαιρετούσαμε τους Αγίους Τόπους..
Μπορεί να φεύγαμε όμως νιώθαμε την ευλογία τον Αγίων Τόπων να μας συνοδεύει παντού: στο λεωφορείο, στο αεροδρόμιο, στο αεροπλάνο. Και είναι αλήθεια πως, ξέχωρα από τα σουβενίρ των Αγίων Τόπων που είχαμε στις βαλίτσες μας, δεν υπάρχει καλύτερο δώρο να κάνει κανείς στους δικούς του, από την ευλογία των Αγίων Τόπων που σας «Χατζής» πλέον κουβαλά… Και πραγματικά από αυτό νιώθαμε γεμάτοι!
Καλή αντάμωση και πάλι στους Αγίους Τόπους.
